Unu territòriu, su de Thiniscole, binche-binche de istigas archeològicas, dae sas zonas cara a mare a sas grutas e nurras de sas zonas de monte, a testimoniare sa presèntzia de s’òmine dae su Neolìticu: domos de janas, bidditzolos, tumbas de gigantes, nuraghes, turres a bàrdia de sos pranos e de su mare.

Unu biàgiu in su passadu pro iscobèrrere su presente e fraigare su benidore. In localidade Jorji Ufratu, in unu paris serente a su Riu Caddare, a pagos chilòmetros dae Thiniscole, s’agatat sa tumba de sos gigantes de Su Picante.

A bisitare custa casta de monumentu cheret nàrrere a abèrrere una ghenna chi intrat a un’àteru mundu: una Sardigna mìstica e segreta, ue òmines e fèminas fiant parte de sa natura e onoraiant sa Terra mama e sa bida pustis mortos. Fraigada de granitu locale, mustrat totu sa balentia de sos maistros de muru e de sos picapedreris nuraghesos, chi ant isfrutadu sa particularidade de su terrinu sestende sa forma sua.

Dae indedda dat su benebènnidu isparghende sos bratzos, fatos cun pedras ladas fitas a terra, de sa fatzada a mesuchircu, cumbidende a leare parte a sos ritos in onore de sos mazores, genia de eroes, interrados in s’aposentu retangulare cun sa bòveda a carrada.

Una forma, cussa de sa tumba, chi ammentat una conca de trau, animale sacru chi fecundaiat sa Terra Mama a manera chi sa bida torraret a nàschere. Paret de la bìdere sa gente nuraghesa arribende, dae sos bidditzolos e dae sos nuraghes a fùrriu, cun ofertas tzerimoniales, a lughe de làntia, a s’intrinada.

Testu in sardu de Mariantonietta Piga

Coordinamentu editoriale de Angelo Canu