In sartu de Osidde, una de sas biddas prus minores de Sardigna, cun unu tzentru istòricu de carreras impedradas, de domos de granitu cun sa cobertura de tèula e curridores in ferru bàtiu, ue sa gente mantenet braghera costumàntzias antigas, s’agatant restos meda de su tempus prenuràgicu e nuràgicu.

Dae su nuraghe S’Iscopalzu, unu de sos mègius mantesos de sa cussòrgia, a su nuraghe Piradolta, a s’insediamentu Sa Contra de Seris, pro nde mentovare unos cantos ebbia.

In su coro de unu padente de chercos e de suèrgios, ue su bentu sulat intonende atìtidos antigos e su nuscu de sa terra ammentat istajones de assentu, s’agatat sa tumba de sos gigantes “Sa Raighina”.

Sa sepultura, in granitu, pertenet a sa tipologia de sas tumbas ortostàticas de traditzione dolmenica, fraigada cun pedras ladas fitas in su terrinu. Longa 16,5 metros, at s’aposentu sepolcrale retangulare cun cobertura a pratabanda, est a nàrrere fata de losas mannas a carrada.

Sa tumba est a mesu tretu intre sos nuraghes Piradolta e Sa Raighina, a testimoniare chi cussu fiat unu territòriu travigadu meda in època nuràgica, rugradu de bias de comunicatzione de importu e seberadu pro sa presèntzia de abba e de tretos saliosos ue sos antepassados nostros podiant pàschere sas gamas e agatare sustentu.

No ispantat tando chi sa religiosidade de cussas populatziones esseret ligada a su cultu de s’abba, de sa terra mama, a sos sìmbulos de fecundidade chi rapresentaiant s’essèntzia de su benidore de s’universu issoro, ca daiant sa vida.

Testu in sardu de Mariantonietta Piga

Coordinamentu editoriale de Angelo Canu